Hallo mede reiziger,

Vanochtend worden we met een mooi zonnetje wakker, kijken tegen een mooie bergwand aan en lijkt het weer ons goed gezind. We eten buiten in de koele ochtend zon en genieten van wat omgang met elkaar. Sommigen moeten nog een beetje wakker worden. Wat staat er op het programma? Hebben we een missie voor vandaag of is het een rustdag in de vakantie? We gaan voor het laatste, al blijkt dat soms wel eens anders te lopen…. We besluiten om vandaag naar het Crno Jezero te gaan (Servo-Kroatisch voor het Zwarte Meer. Dit staat in alle top 10 staatjes van dingen die je moet zien, als je Montenegro bezoekt. Dit meer ligt op 15 minuten van het huisje, dus gaan we daar eens kijken. Je kan van daar uit, allerlei hiking trails lopen naar bergen op 2 km hoogte. Maar ja, het is vandaag een rustdag, dus gaan we geen zware tochten doen. We hadden al gelezen dat je ook een rondje rond dat meer kon lopen en dat dit goed te lopen was. Ik ben het hier voor de helft mee eens. Ik ben zo druk met alles in orde maken, dat ik vergeten ben om mijn normale schoenen te wisselen voor mijn bergschoenen. Maakt niet uit, het is een lichte tocht voor het hele gezin. Hier zijn geen bergschoenen voor nodig.

We besluiten dus door te rijden en komen bij de ingang voor dit meer en het is al een kunst om je auto kwijt te kunnen. Dat betekent dat meer mensen op hetzelfde idee komen en dat het dus toch de moeite waard moet zijn! De auto is uiteindelijk geparkeerd, de toegangskaartjes tot het park betaald en vervolgens moeten we 700 meter lopen om naar het meer te komen. Als je ernaar toe loopt, denk je dat je van Montenegro, naar de Rocky Mountains in Canada bent gevlogen! Wat een mooie bergen die begroeid zijn met sparrenbomen. We zien het rondje rond het meer en vragen ons af, of we linksom of rechtsom het meer gaan. We gaan tegen de klok in het meer rond. En inderdaad, het pad is hier en daar glibberig van de modder door de vele regen, maar goed te lopen. We zien een mooi glad meer dat heel hoog staat. Daarnaast staan de hellingen vol met bomen. Na even doorlopen, zien we aan de overkant van het meer mooie watervallen. Oh leuk, daar komen we straks ook! Even verderop zijn er mooie bruggen gemaakt van lokaal hout. We lopen verder en genieten van het mooie weer. We komen bij de eerste waterval aan en dan blijkt dat we niet over de waterval moeten lopen, maar er dwars doorheen moeten lopen. Er liggen wat kleine rotsblokken in het water die boven de oppervlakte uitsteken. Met moeite lukt het om aardig droog over de waterval heen te gaan. Oef! Dat is gelukt….maar we zien al gauw dat er meerdere van deze overgangen zijn.

De volgende waterval overgang is niet te nemen, zonder met je schoenen in het water te komen. %$#@, had ik nou maar mijn bergschoenen aan, die zijn waterdicht. Als ik met deze schoenen tot mijn enkels in het water sta, kan ik ze weggooien. Hoe ga ik dit oplossen? Er zit niets anders op dan de schoenen en sokken uit te doen, de broek op te stropen en met blote voeten door het water te gaan. Niets aan het handje, ik ben niet voor 1 gat te vangen. Ik zet mijn voeten in het water en hoor al van anderen dat het water veel te koud is voor blote voeten. Inderdaad, als er smeltwater van de bergen komt is dit geen hoge temperatuur. Dit is niet IJsland met zijn warme geisers. Gelukkig deert de kou mij niet zo vaak en maal ik niet om een beetje koud water. Wat mij wel deert, zijn de scherpe randjes die aan de verschillende stenen zitten! Jongens, dit is echt niet leuk. Je kan niet altijd zien welke stenen zeer gaan doen. Als je het voelt, ga je in een reflex op een andere plek staan, verlies je je evenwicht en voor je het weet, lig je languit in het water. Ik ben aan de andere kant van de waterval en ben blij dat het erop zit. Hoe ga ik mijn voeten die nu in de modder staan schoon krijgen, om mijn schoenen aan te doen? Op dat moment komen er mensen lachend naar ons toe, nog 3 of 4 watervallen te gaan en er zit er 1 bij die echt heel diep is. Succes!

Het heeft dus geen zin om voorlopig de schoenen weer aan te trekken. Ik moet nog even doorbijten op de rotsachtige grond met blubber. Het is echt afzien, je evenwicht bewaren, gladde stenen of stabiele wortels van bomen opzoeken. Het gebied met watervallen is voorbij en het is de hoogste tijd om schoenen aan te trekken. Dit ga ik niet de resterende tijd volhouden op blote voeten! Maar hoe krijg ik de modder van mijn voeten af en heb ik de mogelijkheid om mijn voeten te drogen, om daarna in mijn schoenen te komen? Ik vind iets verderop een plekje aan het meer met een mooie steen. Hier kan ik mijn voeten afspoelen en mijn schoenen aantrekken. En het had niet langer moeten duren! We gaan over rotsformaties stijl naar boven en ben dankbaar dat mijn schoenen aan zijn.

Na het rondje Zwarte Meer, besluiten we nog een klein stukje Durmitor route te rijden. Hoe ziet het er uit op een zonnige dag? Eind van de middag komen we thuis aan en is er nog wat tijd om iets voor onszelf te doen. Daarna maken we het diner klaar en kunnen dit lekker in de tuin op eten. Vanavond hebben we ook wat eigen tijd en morgen gaan we naar een extra ingelast huisje. Het huidige huisje bevalt ons niet goed en het huisje in Kotor is al bezet. We hebben naar een huisje halverwege gezocht in de regio Nikši?. Hier staat de landelijke bierbrouwerij die overigens niet te bezoeken is. Nikši? is de tweede stad in Montenegro en heeft minder dan 62.000 inwoners. Het stadje ligt centraal in Montenegro en dit is de enige regio die we over hadden geslagen. Morgen gaan we daarheen en blijven daar dan 2 nachten, alvorens we naar Kotor gaan. Vandaag is het droog gebleven, maar in de bergen komt het kwik niet verder dan 17 graden. De zon is wel krachtig. Vanaf morgen gaan we veel warmer weer tegenkomen en rijden we ook uiteindelijk in Kotor naar de 30 graden. De regen lijken we achter gelaten te hebben.

Wat we in Nikši? gaan doen, blijft nog even een verrassing, maar als je blijft meelezen, kom je het gauw genoeg te weten.