Hallo mede reiziger,

Vanochtend zijn we al vroeg klaar. Dat moet ook wel, want er staat om 9.00 uur een excursie gepland naar de blauwe grot. Dit is ook 1 van de hoogtepunten die wij in deze vakantie in gedachte hadden. Het leuke hiervan, is het feit dat dit voor de verandering een water activiteit is en niet de ruige natuur in de bergen, zoals vaak in het 1^e deel van de vakantie. In deze excursie is het einddoel de blauwe grot, maar onderweg hiernaar toe, bezoeken we ook 1 van de 2 eilandjes die we onderweg tegenkomen en een onderzeebootbasis. De blauwe grot ligt echt in de bergen die bij de Adriatische zee uitkomen en daarvoor moet je de hele baai van Kotor door, ongeveer 25 km verder. Hoe kom je daar? Dat kan alleen per boot. Een roeiboot is dan niet handig, want dan ben je 3 dagen onderweg. Een motorbootje is ook niet handig, want dat kost je ook een volle dag. We gaan dus met een SPEEDBOOT!!

We moeten om 10 voor 9 verzamelen, zodat we om 9 uur kunnen vertrekken. We gaan om 8 uur van de berg af, want hij google maps geeft aan dat het 10 minuten rijden is naar beneden. We willen nog een ontbijtje kopen bij de supermarkt en we moeten de auto nog parkeren. Het gaat allemaal bijna weer de mist in natuurlijk. Er staat een file van heb ik jou daar, we komen aan bij een veel grotere supermarkt dan we gewend zijn, maar hebben geen geschikte broodjes om als ontbijt mee te nemen. Daarom gaan we gauw naar een koffie to go, waar je ook kon zitten. We eten gauw ons ontbijt en proberen een parkeerplek te zoeken. Ik besluit om alvast te gaan lopen en te zeggen dat we er aan komen en net op tijd zijn we compleet op de ontmoetingsplek. He, he… net gered, nu naar de speedboot toe. We zoeken een mooi plaatsje met zijn vieren in de punt van de boot en er komen nog 4 jonge chinese dames aan boord die netjes in de achterkant van de boot gaan plaatsnemen. We zijn klaar om te vertrekken.

Onderweg zien we de cruiseboten, scheepswerven en groepjes met huizen aan de kant van de baai en we deinen over het water met een lekkere snelheid. Om 9 uur is het trouwens al 26 graden en we zijn blij dat we de eerste tocht hebben genomen. Je kon ook nog om 12.00 en 15.00 uur deze excursie boeken. Onderweg komen we langs 2 eilandjes t.h.v. Perast (350 inwoners). Perast was vroeger een plaats waar de rijke kapiteins van de schepen een buitenverblijf hadden, net zoals Loenen zo’n dorp werd voor de rijken van Amsterdam, om er een buitenhuis te bouwen. Volgens de gids bestond Perast vroeger uit 13 families, waarbij elke familie een eigen kerk liet neerzetten als statussymbool. Op dit moment staan er 17 katholieke kerken en 2 orthodoxe kerken. Er was 1 bestaand eilandje en daar stond een kerkje op. Er werd later kunstmatig een ander eiland gebouwd n.a.v. een legende die op 22 juli 1452 begon. Deze legende is te lezen op het internet bij: ‘onze lieve vrouw van de rotsen’. De kerk die op dit eilandje is gebouwd, is de reden van deze legende. We hebben even op dit eilandje een kwartier rondgelopen en zijn toen verder gegaan met onze reis.

Een aantal minuten later komen we langs de onderzeebootbasis. Deze zijn uitgehouwen uit de rotswanden en zijn 100 meter lang en 10 meter breed. Ze zijn gemaakt in de jaren ’30 uit de vorige eeuw, tijdens het voormalige Joegoslavië. Dit land had er verspreid over het toenmalige land een aantal van deze basissen, waaronder 1 in Slovenië en 3 in de baai van Kotor. We zijn er met de boot ingevaren en het is best imposant om dit te zien. De bovenkant van de ingang werd toegedekt met stenen, zodat dit met vliegtuigen niet te zien was. Heel indrukwekkend. We varen verder en naderen de Adriatische zee. Aan de linkerkant van deze baai zitten we in Montenegro en de andere kant is Kroatië. Aan beide kanten staan 2 forten op de hoek. In het midden van het water is een eilandje met vroeger een gevangenis, een soort Alcatraz . Het eiland en de gevangenis heten Mamula en daar hebben vroeger erge folteringen en doodstraffen plaats gevonden. De ergste misdadigers werden daar vastgehouden. Er was 1 regel voor de gevangenbewaarders: als er iemand ontsnapt was, moest de schuldige gevangenbewaarder de plek innemen van de gevangene en zijn straf uitzitten. Zover bekend is er ooit 1 persoon uit deze voormalige gevangenis ontsnapt. Nu is het geen gevangenis meer, maar een hotel voor de aller rijksten. Vanzelfsprekend mochten we daarom niet aanleggen en zijn we doorgevaren naar de blauwe grot (in het Servo-Kroatisch: plava špilja).

Dit is een grot die je met de speedboot kan invaren vanuit de Adriatische zee. Het wordt de blauwe grot genoemd, omdat er een uniek lichteffect optreedt. Het zonlicht weerkaatst op de witte zandbodem van de grot en het water is kristal helder. We genieten van de mooie kleur, de koele temperatuur die er heerst en het bijzondere feit dat de ingang vrij laag is en de grot van binnen veel hoger. Na het kijken, varen we via de andere kant weer uit de grot en komen in een inham van de Adriatische zee. Van hieruit is er mogelijkheid om even een verfrissende duik te nemen en lekker te zwemmen in het lauwe zoute water. Na een klein half uur worden we weer geroepen en klimmen de speedboot weer in. Er is wat te drinken en dan begint de terugreis. We genieten volop van de wind, want de temperatuur schiet nu omhoog. We gaan met 38 km/h door de baai terug naar Kotor stad. De Chinese dames liggen al gauw te slapen en de kapitein kijkt met ongeloof naar het tafereel. Er is zoveel om te zien en waarom ga je dan slapen? De kapitein geeft mij een signaal dat ik even moet gaan opletten, omdat hij iets gaat uitspoken. Hij gaat vervolgens slalommen in de baai met scherpe bochten naar links en naar rechts. De dames worden meteen wakker en kijken verschrikt rond. Wat gebeurt er? De kapitein zegt droogjes: we zijn er bijna. En kijkt mij aan met pretoogjes.

Om 12 uur staan we weer aan de kant en kunnen we terugkijken op een ochtend met mooie dingen die we gezien en gedaan hebben. Het is tijd om wat te eten. Tijdens het eten, komt er een discussie op gang wat we de rest van de dag gaan doen. Hier zijn de meningen over verdeeld. De meerderheid (iedereen, behalve ik) wil graag wat slenteren door Kotor. De temperatuur voor vandaag is officieel 32 graden, met gevoelstemperatuur 36. Daarnaast is er nog een indeling die ik veel meer gebruik, omdat deze veel betrouwbaarder is naar mijn persoonlijke voorkeur. Dit is de gevoelstemperatuur volgens Kromhout en die geeft 46 graden aan. Voor mij een reden om te zeggen: gotovo sa svime! (Servo-Kroatisch voor: klaar met alles!) Als je denkt dat het niet gekker kan worden, komt er iemand met het dwaze idee om ook de trappen van Kotor nog te gaan beklimmen. Nee, niet nu, maar vanavond na het eten, dan koelt het weer wat af. Ik zeg: dat doe je maar alleen, want mijn lijf gaat deze temperatuur niet trekken. En de rest gaat dit ook niet doen en ik zie 3 paar ogen verbaasd naar mij kijken… Ik denk meteen dat iedereen een zonnesteek heeft opgelopen en wartaal aan het uitslaan is. Mijn hersenen maken overuren, hoe gaan we hier naar ieders tevredenheid uitkomen en vooral levend? Gelukkig doen mijn hersenen het nog goed en doe een tegenvoorstel. Jullie gaan maar lekker slenteren door Kotor, ik ga naar op dit moment mijn beste vriend in Kotor (de airco in ons huisje) en neem de auto mee. Ik ga wel pannenkoeken bakken vanmiddag en lekker zelf aan de gang in het huisje. Ik rij om 17.00 uur weer terug met de pannenkoeken en dan kunnen we in de schaduw eten. Als het vanavond echt afgekoeld is, zal ik gaan nadenken over die trappen en anders kunnen jullie hem gaan lopen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb een lekkere stapel pannenkoeken gemaakt en rij de berg af naar de groep. We ontmoeten elkaar en zij hebben een mooi schaduwplekje gevonden in het park. Ik word gek van de hitte, maar goed, ook ik moet me aanpassen aan de groep. Op mijn tong loop ik naar het park en daar blijken meerdere personen hetzelfde idee te hebben. We moeten een andere plek zoeken. Ik zie dit niet echt zitten. Vervolgens komt er een aarzeling over de trappen. Is dit nu echt wel een goed idee? Ik doe een vreugde dansje in mijzelf en vraag wie nu echt nog met deze warmte de trappen op en af willen gaan? Niemand heeft hier fut voor. Laten we dan gewoon in ons huisje de pannenkoeken eten! Gelukkig stemt iedereen hiermee in en we gaan terug naar het koele huis.

Morgen gaan we kijken wat we gaan doen. Het idee is om naar het 4^e nationaal park te gaan van the big 5, het Lov?en Nationaal park. Dit doen we dan wel in de ochtend!