Hallo mede reiziger,

Vandaag is het helaas alweer de laatste volle dag om nog iets te doen. Morgen gaan we rond 15.30 uur terugvliegen naar huis. Het is ongeveer anderhalf uur rijden naar het vliegveld, dus we kunnen morgen rustig opstaan en inpakken. We zijn er wel weer aan toe om naar huis te gaan, het is goed zo. Vandaag wilde de groep nog een laatste duik in de Adriatische zee nemen. Ik had geen zin en ben in het huisje nog wat voor mezelf aan het rommelen geweest. Er is dus niet veel nieuws te melden. Daarom is het wel leuk om de balans op te maken. Wat vinden we nu van Montenegro als vakantieland?

Montenegro is een klein land met een heel veelzijdig landschap. Als ik terugdenk aan mijn blogs die ik de afgelopen dagen geschreven heb, komen heel wat landen terug waar het landschap ons aan lieten denken: Canada, Schotland, Italië, Griekenland, Oostenrijk en Duitsland. En dan kan ik er zo maar een paar vergeten zijn. Het is dus een land met heel veel gezichten. We hebben 5 nationale parken bezocht met elk zijn uitdagingen en eigen kenmerken:

Biogradska Gora: Veel flora en fauna met superveel groentinten

Prokletije: Heel ruig/hoog/robuust en eist veel van je conditie

Durmitor: Uitgestrekt en uitgestorven

Lov?en: Enorme vergezichten die kilometers voortduren

Skadarmeer: Groot meer met veel watervogels met veel rietkragen en waterlelies

Persoonlijk vind ik de binnenlanden die minder toeristisch zijn het mooist. De kuststrook is het dichtst bevolkt, het duurst in levensonderhoud, maar ook wat viezer. Ik had gehoopt dat het eruit zou zien als Kroatië of Griekenland, maar dat viel tegen. Bij de kust is het elke dag 30 graden en droog. Het land is meer dor, dan de binnenlanden. Daar zijn meer regenbuien en hebben we 20-22 graden gehad. Vers lentegroene malse blaadjes aan de bomen en struiken. Het klimmen in de bergen zou mij bij 30 graden ook niet gelukt zijn.

We hebben ons echt verbaasd dat we met 2 uurtjes rijden steeds in een totaal anders uitziend gebied komen. Vooral na het raften toen we naar het huisje in Žabljak gingen rijden. Een route op papier van 2 uur en 74 km. In het raft gebied zitten we in dichte bossen, waar transport veel over het water moet. We rijden Bosnië uit en rijden in Montenegro zo de Piva Canyon in. Wat een sprookjesachtig tafereel. Je kan maar 1 kant op en dat is langs de rivier rijden, totdat we ter hoogte zijn van het gedeelte die met het Durmitor gebied aan grenst. Dan kan je een smal weggetje vol haarspeldbochten naar boven (de kloof uit) en rij je in de uitgestrektheid van Durmitor waar je 45 km lang blijft rijden, zonder een dorp, een pomp of winkel tegen te komen. Alleen puur natuur. Gelukkig is er in de Pivakloof ter hoogte van Durmitor nog een benzinepomp…. Dit is Montenegro ten top.

Kotor is mega toeristisch en dat doet best wel afbreuk, maar te bepalend en toch mooi om het daarom over te slaan. Maar 2 nachten is lang zat.

Hoe is het eten? Eten is heel belangrijk in deze cultuur en net als in elk land, zijn er goede en minder goede eet tentjes. Toch hebben ze wel verstand van eten klaarmaken. Je merkt heel erg de Griekse en Italiaanse invloeden. Pasta, pizza en risotto zijn veel te koop. Vlees en vis is heel belangrijk! Dit wordt vaak op de grill klaargemaakt. Groente grillen ze dan mee: paprika, courgette en ui. Daarnaast maakt men veel (Griekse) salades of kool salades. Komkommer, olijf en tomaat maken het af. Vaak doet men er patat bij, maar aardappelen worden heel goed klaargemaakt. Als vis, is inktvis, garnalen en octopus aan de kust heel belangrijk en in de binnenlanden zijn de forellen en baarzen favoriet. Bier wordt door de hitte veel gedronken. De top 3 in een restaurant: 1) Nikši?sko (bier van de lokale bierbrouwerij) 2) Heineken en 3) Bavaria.

We zijn heerlijk actief geweest en hebben diverse avonturen opgezocht: een zip-line, raften, bergbeklimmen, trappen van Kotor gelopen, met een speedboot gevaren, door watervallen gelopen, met een jeep meegereden en Britt en Sergio hebben nog op een jetski gevaren. Al met al kunnen we zeggen dat we heel veel gezien hebben, heel veel gedaan hebben en ook gastronomisch gezien het land op zijn puurheid hebben geproefd. We nemen mooie indrukken mee naar huis, die we later in alle rust kunnen na beleven. Eigenlijk ben ik met al mijn vakanties altijd ook in mijn hoofd bezig met werk en zaken die thuis doorgaan. Deze reis heb ik dit helemaal niet gedaan. Ik heb niet over mijn werk nagedacht en puur met de vakantie bezig geweest. Dat wil wel wat zeggen. Voor mijn gevoel ben ik ook al 5 weken op vakantie. Morgen gaan we naar huis en dat is ook wel weer lekker. Morgen zal ik mijn laatste blog schrijven over de reis naar huis.